Het nuttige met het aangename verenigen, zomaar een dag.

geschreven op 22 juni 2011
Het nuttige met het aangename verenigen, zomaar een dag.
door Xavier Zeilinga

Gisteren en vandaag zijn wel voorbeelddagen van hoe we ons (werkzame)leven willen invullen. Alice heeft afgesproken in Dordrecht om zich eens, samen met een fijnzinnige vriendin, creatief te uiten, just for fun. Zelf heb ik een afspraak in den Haag met een oud-collega uit de hospitalitybranche…ook just for fun en for all time’s sake. Het is na tien jaar een geweldig weerzien. We concluderen dat we niets veranderd zijn… hooguit iets voller. Ik ben blij dat dat voor ons allebei geldt.

Het gesprek ontwikkelt zich en we hebben het over echt gastheerschap en hospitality, ons beider expertise. Naast zijn betrekking in deze branche is hij freelance trainer bij een hotelschool… We wisselen ervaringen uit over hoe wij hospitality beleven en zijn het erover eens dat er maar weinig bedrijven, hotels en opleidingen zijn die echtsnappen wat hospitality is… Het enthousiasme groeit. Afspraken voor de nabije toekomst worden gemaakt… geweldig!

Daarna rijd ook ik naar Dordrecht alwaar ik Alice ontmoet die samen met haar vriendin aan de thee zit… even pauze. Hier en daar wat spetters uit de kleren wassen en bijpraten over mijn ervaring van de ochtend. Na enige tijd komt ook de echtgenoot thuis en zijn we met zijn vieren. Hij en ik hebben een afspraak om eens te praten over een keuze die hem voorligt en hem ernstig bezig houdt.

Tegen zevenen gaan we lekker eten met de hele familie. Na het eten thuis aan de koffie en de kinderen maken zich op voor de nacht, de dames zakken af naar het atelier en wij praten verder. Ongemerkt is het 01.00 uur voor we ons gesprek afronden. Na nog een gezamenlijk drankje, trekken wij ons terug in het hotel.

Vanmorgen is Alice naar Utrecht vertrokken voor een coachgesprek, met mijn ouderlijk huis als tussenstop voor koffie…het past qua tijd allemaal mooi. Zelf rijd ik naar oud-collega’s die ik ooit heb mogen adviseren. Ze hebben hun bedrijf in het centrum van Dordrecht. Ook dit is een hartelijk weerzien.

Terwijl ik naar huis rijd en Alice na de koffie weer in de auto zit, bellen we om nog eens terug te kijken op de dag van gisteren en om elkaar succes te wensen met de komende gesprekken van vanmiddag. In de middag ontvang ik een bericht met de vraag of ik nog ruimte heb voor een coachtraject… Natuurlijk!

Nu zit ik even dit berichtje te schrijven en is Alice onderweg naar huis… Het wordt Thaise kip met Koriander en Tarly als avondeten.