Alice in Wonderland

‘Alice in Wonderland’
Geschreven op 1 maart 2013
door: Alice Zeilinga

Vanmorgen sprak ik een cliënt en terwijl het gesprek zich ontvouwde, bemerkten we dat er een onderwerp was wat maar terug bleef komen. Deze cliënt heeft haarzelf tijdens de heroriëntatie voor zowel haar werkzame leven en de invulling van haar privéleven essentiële vragen gesteld.

Dit zijn best heftige trajecten, omdat de antwoorden vaak behoorlijke veranderingen met zich meebrengen. Nu ze de antwoorden heeft gevonden, is het aan haar of ze de stappen durft te zetten die nodig zijn om de veranderingen tot stand te brengen.

Veranderingen zijn eng; je weet immers wat je hebt en als je daar afscheid van neemt, niet wat je krijgt… De keuzes worden uitgesteld en men hoopt en verwacht dat het zich vanzelf oplost. Een wijze les is dat het langste gedeelte van het woord ‘verwachten’, wachten is.

Ineens kwam er een fragment van de film ‘Alice in wonderland’ in me naar boven. Als kind vond ik het al een leuke film en niet in de laatste plaats omdat we naamgenootjes zijn. In de film maakt Alice allemaal leuke avonturen mee en geniet van wat ze onderweg tegenkomt.

Zo viert ze met de kleurrijke kopjes en theepotten een ONjaardag mee. Er zijn namelijk veel meer dagen dat je niet jarig bent dan dat je dat wel bent… Dus er is veel vaker feest.

Tot Alice achter het witte konijn aan moet om op tijd bij de Koningin te zijn. Ze weet niet waarom ze daar op tijd moet zijn, maar rent achter het witte konijn aan.

In een donker bos raakt Alice het konijn kwijt en er zijn verschillende wegen in het donkere bos. Welke weg moet ze nemen? Ze is verdwaald… Wat nu? Rechtdoor, linksaf, het kleine pad tussen de struiken of toch die flauwe bocht naar rechts. Paniek!

Dan ziet ze een kat en daar vraagt ze aan: “Kunt u mij alstublieft vertellen welke kant ik op moet?

“Dat hangt voor een belangrijk deel af waar je naar toe wilt”, zegt de kat.

“Dat maakt me niet uit, als ik hier maar uitkom”, zegt Alice in paniek.

“Maar Alice, als het je niet uitmaakt, dan maakt het niet uit welke kant je op gaat”, krijgt ze als antwoord van de kat.

Als je jezelf belangrijke -misschien wel levensvragen- stelt en de antwoorden betekenen dat je een aantal zaken wilt veranderen, doe dan iets met de antwoorden.

Maak een stappenplan en kom in actie. Je weet dan altijd precies welke weg je moet nemen. Wat niet wil zeggen dat dat de makkelijkste weg is. Maar je leeft uiteindelijk het leven wat je leven ‘wilt’. En eeehh; niet kiezen is stiekem ook kiezen…

Wat is er nou leuker dan een Alice in Wonderland met een duidelijk doel te zijn. Ik kan je vertellen: Dat is heerlijk !!!!